Historia

Książeczki Mieszkaniowe PKOBP miały być rozwiązaniem problemów mieszkaniowych w Polsce.
Rejestracji a Spółdzielni pod warunkiem wpłacenia pełnego wkładu na M-2 (podstawowego) z możliwością dalszego oszczędzania z systematycznymi wpłatami do wysokości M-4..

Taką rejestrację wprowadzono od 1980-83 chcąc rozpoznać zapotrzebowanie na mieszkania za 20-25 lat a przy okazji zebrać fundusze na finansowanie budownictwa mieszkaniowego w latach osiemdziesiątych. To się Panstwu Polskiemu UDAŁO. Rodzący się wyż demograficzny początku lat osiemdziesiątych i dzieci z lat siedemdziesiątych, którym nie można było wcześniej zarejestrować Książeczek Mieszkaniowych w Spółdzielniach Mieszkaniowych, bo nie ukonczyły 18 lat, oraz już zarejestrowani stworzyli grupę ponad 6 ml. KANDYDATÓW oczekujących na mieszkanie.

Zmiany, jakie zaszły w Polsce sprawiły że, ci co pod koniec lat osiemdziesiątych i początku dziewiędziesiątych mieli odpowiedni wiek załapali się na mieszkania lub dostali odpowiednie kwoty wyrównujące. Ci najmłodsi (z lat 1975-87 zostali w IIIRP zupełnie pozbawieni możliwości doczekania się własnego dachu nad głową.

Obecnie pokolenie 22-35 lat znalazło się w bardzo krytycznej sytuacji zdobycia własnego mieszkania. Co utrudnia założenie rodziny, prowadzi do kłopotów z pracą no i sprawia trudności mieszkając z pozostałą czśćcią rodziny.